Één fiets is geen fiets

Ik verkoop nooit een fiets, er komen er alleen maar bij. Ik kan er geen afscheid van nemen, als je samen veel hebt meegemaakt is het ook geen dood voorwerp meer. De enige uitzondering is een vuurrode Caad 5 MTB die ik ooit aan een goede vriend heb verkocht. Als ik bij hem langs ga kijk ik nog wel eens in de schuur hoe de fiets er bij staat.

Mijn eigen fietsen staan overal in huis. In de schuur vind ik zonde, ik wil er wel naar kunnen kijken. Al het onderhoud doe ik zelf, ook wielen spaken of een trapas verwisselen. Het voelt gewoon beter om het zelf te kunnen. Lees meer over dit onderwerp in de klassieker "Zen and the art of motorcycle maintenance".

Slice Hi-MOD (2010)

Mijn zondagse fiets. Komt alleen buiten met wedstrijden of mooi weer. Frame, stuur, wielen en cranks, dus zo'n beetje alles behalve de schroefjes is van carbon. De BB30 oversized bracket vind ik zelf een mooie innovatie, de aandrijflijn is daardoor enorm stijf en elke trap is raak.

Ik ben ook erg content met de Xentis wielen. Bijna zo aerodynamisch als een dicht wiel en veel minder zijwindgevoelig.

Boven de veertig maken ze een prachtig propellergeluid. Als klein jochie reed ik al rond met een speelkaart tussen de spaken en dit is eigenlijk hetzelfde. In al die tijd ben ik weinig veranderd.

CAAD 9 (2007)

Mijn werkpaard. De meeste kilometers maak ik hiermee. Het frame is van oversized aluminium, afgemonteerd met een eenvoudige groep van Shimano en aangevuld met een opzetstuurtje. Maar het rijdt als een trein, in 2008 en 2009 heb ik alle wegwedstrijden op deze fiets gereden.

F 900 Lefty (2004)

Mijn fietsje om in de modder te spelen. Oorspronkelijk in aluminium met blanke lak maar na een paar jaar begon de verf wat af te bladderen. De importeur deed er niet moeilijk over en heeft hem onder garantie overgespoten in de kleur van de Caad 9. Dus heb ik nu een unieke, gematchte set.

De cassette is ook anders dan op het plaatje, die heb ik vervangen door een vlakkere. Die achterlijk grote tandwielen zijn in Nederland natuurlijk niet nodig.

MT 800 Tandem (1995)

De tandem. Een geweldige uitvinding. Het gaat onwaarschijnlijk hard, je hebt namelijk dezelfde rol- en luchtweerstand als een enkele fiets maar wel mooi vier benen! En ik kan net zo hard rossen als ik zelf wil, je rijdt de ander er toch niet af. Je hebt wel een hoop bekijks met zijn tweeën maar dat is altijd positief, je krijgt veel opgestoken duimen.

Gazelle Tour Populair (1985)

Mijn kroegfiets. Een stijlicoon van Nederlandse makelij en letterlijk onverwoestbaar. 25 jaar geleden tweedehands gekocht en inmiddels zo afgeragd dat hij wel niet meer gestolen zal worden. Terugtraprem en géén versnellingen maar een snorfiets rij je moeiteloos uit het wiel.