Cross-Duathlon Etten-leur

29 januari 2012 - "Je bent een veertje, je bent een veertje". Het voelde niet echt zo, maar als je met bevroren poten door de modder loopt te banjeren is elke positieve gedachte mooi meegenomen. In de tweede run bleven de woorden van mijn looptrainer als een soort mantra in mijn hoofd hangen, en toen zag ik daar de lichtjes van het parc fermé alweer.

Het zou een historische finish worden want ik word dit jaar vijftig en mocht vandaag voor het eerst in de hogere age-group starten. Normale mensen vinden het geloof ik niet leuk om steeds ouder te worden, maar voor een atleet ligt dat natuurlijk net even anders sinds we naar leeftijd worden ingedeeld. Bij H40 is de spanning er in elk geval wel af sinds Armand vdS daar ook meedoet.

Vanmorgen dus in alle vroegte naar Etten-leur afgereisd, samen met mijn vaste loop- en duathlonmaatje Ron Welters die ook al 50 gaat worden dit jaar. In de auto zaten wij ons al te verkneukelen, want nu we worden ingedeeld bij de pre-pensionados zijn we ineens stukken beter geworden - en dat zonder ervoor te trainen!

Bij aankomst bleek het bosparcours er mooi droog bij te liggen, maar de organisatie (onder auspiciën van NTB bondscoach Huub Maas) was ons gelukkig tegemoet gekomen door in de eerste run ook een ondergelopen weiland op te nemen. Vanaf de start natte voeten dus en samen met de vrieskou zorgde dat voor een heel aardig effect. Ron had helaas zijn dag niet, ik zag hem heel langzaam bij me weglopen (wat meestal betekent dat ik zelf te hard ga) en in het parc fermé ging ik hem al voorbij omdat Ron, althans naar eigen zeggen, "met zijn fiets stond te kloten".

Op de fiets kreeg ik al gauw gezelschap van Ton van der Velden uit Baarle-Nassau en kop-over-kop ging het samen verder. Ton is een goeie mountainbiker en op de single-trails kon ik mooi zijn ritme volgen. De rechte stukken waren voor mij natuurlijk. Helaas moest op de fiets hetzelfde weiland worden overgestoken en dat kon eigenlijk maar op één manier. Als je stilviel was je verloren en kon je verder gaan zwemmen. Het was dus een kwestie van vaart houden en op de grote plaat naar de overkant rammen. Maar na het vierde rondje was ik echt wel blij dat ik weer mocht gaan lopen.

Na de finish keek niet iedereen even vrolijk. Ron had zijn dag niet, en Armand had dan wel gewonnen bij H40 maar keek toch of hem groot onrecht was aangedaan. Ook Jolien Janssen - normaal de opgewektheid zelve - was niet content met haar prestatie al klaarde dat zienderogen op toen bleek dat ze toch een premie had gewonnen. Zelf was ik uiterst tevreden, al werd ik door een misverstandje bij de organisatie niet op het podium geroepen. Maar mijn derde plaats leverde toch een abonnement op een MTB tijdschrift op. Een jaar gratis fietsporno dus en na al het blessureleed van afgelopen najaar had ik vandaag voor het eerst weer eens ouderwets lopen knallen. En nu op naar de volgende!

De uitslagen staan inmiddels op de website.